ΑΠΟΨΕΙΣ | Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΝΟΘΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

 

Γιώργος Μυτελέτσης. Οδός Ερμού. Αθήνα. 5/7/2021 

Του Γιώργου Μυτελέτση

23/5/2023

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα θεωρείται ο τόπος γέννησης της δημοκρατίας. Εξάλλου, ο Περικλής στον «Επιτάφιο» έγραψε ότι: «μόνοι γάρ τον τε μηδέν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ᾽ ἀχρεῖον νομίζομεν» δηλαδή, «μόνο εμείς οι Αθηναίοι θεωρούμε ότι όποιος μένει αμέτοχος στα κοινά δεν είναι φιλήσυχος αλλά άχρηστος». Έχοντας αυτό στο νου, αλλά και στο αίμα που χύθηκε σε χιλιάδες αγώνες και καταστράφηκαν ζωές στο βωμό της δημοκρατίας ήθελα να εστιάσω την προσοχή σ΄ ένα πολύ σημαντικό στατιστικό στοιχείο που προκύπτει από τις πρόσφατες εκλογές της Κυριακής 21/5/2023, αλλά κανένα κανάλι ή ραδιόφωνο δεν συζητά.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών, η συμμετοχή στις εκλογές αυτές είναι μόνο 60.92%. Με απλά λόγια, τα 2/5 του πληθυσμού που μπορούσαν να ψηφίσουν απείχαν από τις εκλογές δηλώνοντας έμμεσα ότι δεν ενδιαφέρονται για το πώς και ποιος θα τον κυβερνά για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το γεγονός είναι εξαιρετικά λυπηρό για το ελληνικό έθνος γιατί σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει χάσει ελπίδα ότι μπορούν να έρθουν καλύτερες μέρες. Θεωρητικά, τι θα γινόταν αν στις εθνικές εκλογές το ποσοστό αποχής ήταν 51% και παραπάνω; Τι θα σταματούσε τους ισχυρούς να διαμορφώσουν ένα πλήρως αντιδημοκρατικό καθεστώς, αφού το μεγαλύτερο κομμάτι του έθνους θα είχε δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό του μέλλον;

Την κατάσταση αυτή θεωρώ ότι την προκάλεσε η ενημέρωση και η παιδεία, ή μάλλον, η έλλειψη ενημέρωσης και η ανεπαρκής παιδεία.

Στις εκλογές αυτές ψήφισαν για πρώτη φορά πολλοί νέοι και νέες που φοιτούν ακόμα στο Λύκειο ή είναι νέοι φοιτητές. Η ψήφος των νέων ανθρώπων είναι κρίσιμο πολιτειακό γεγονός και γι΄ αυτό όφειλε το κράτος να οργανώσει σε κάθε εκπαιδευτικό χώρο ενημερωτικά σεμινάρια για να μάθουν οι νέοι την διαδικασία ψηφοφορίας και το πώς εξάγονται τα αποτελέσματα. Εάν κάναμε μια πρόχειρη έρευνα, για τις απόψεις των νέων όσον αφορά στο ποσοστό του 3% που απαιτείται για την εισαγωγή ενός κόμματος στο Βουλή θα διαπιστώναμε ότι ελάχιστοι έχουν γνώση του θέματος. Στο σχολείο κρύβονται οι αιτίες γι΄ αυτή τη διαπίστωση. Αρχικά, στα μαθήματα όπου διδάσκεται η σημασία, η έννοια και η ιστορία της δημοκρατίας, όπως είναι τα αρχαία ελληνικά της Α’ Λυκείου ή ο «Επιτάφιος» του Περικλή στην Β’ Λυκείου, η ουσία όλων αυτών των δημοκρατικών αρχών χάνεται γιατί προέχει η στείρα απομνημόνευση με σκοπό να γράψουν οι μαθητές ένα διαγώνισμα. Επίσης, από την πολύ γρήγορη προσπέλαση του θέματος, για να προλάβει ο καθηγητής να “τελειώσει την ύλη” προκύπτει η επιφανειακή ανάλυση και ερμηνεία των μαθημάτων. Συνδυαστικά αυτά τα δύο φαινόμενα οδηγούν στο να «μπλοκάρουν» πλήρως την αφομοίωση τέτοιων σημαντικών γνώσεων από μαθητές.

Επιπροσθέτως το σχολείο στα δώδεκα χρόνια που, έτσι όπως λειτουργεί σήμερα, καταστρέφει τους μαθητές και τις ψυχές τους και αποτυγχάνει να μας διδάξει βασικές έννοιες, όπως καπιταλισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, εθνικισμός, φασισμός με αποτέλεσμα πολλοί νέοι να παρερμηνεύουν τέτοιες έννοιες ή να μην καταλαβαίνουν την ακριβή τους σημασία. Έτσι γίνονται ευάλωτοι στην προπαγάνδα, στον χειρισμό και στον φανατισμό.

Θα ήθελα ν΄ μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική εμπειρία από το σχολείο, όπου είχα μία συζήτηση μ΄ έναν συμμαθητή μου, ο οποίος δήλωνε «φανατικός εθνικιστής». Όταν τον ρώτησα αν γνωρίζει τι σημαίνει να είσαι εθνικιστής μου απάντησε «να αγαπάς την πατρίδα σου» και δεν γνώριζε ότι ο εθνικισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό του ναζισμού. Έφηβοι σαν κι αυτόν υπάρχουν σε όλα τα σχολεία και το θεωρώ τραγικό. Ένας τέτοιος έφηβος πως θα πάει στην κάλπη;

Η μαζική αποπολιτικοποίηση του πληθυσμού και η αλλοίωση της σημασίας και συμμετοχής στην δημοκρατία είναι το πραγματικό έγκλημα αυτού του καταστροφικού κερδοσκοπικού καπιταλιστικού κοινωνικού συστήματος που ζούμε. Αυτό επιτρέπει στους πολιτικούς να γράφουν με πολλή έπαρση πρωτοσέλιδα λέγοντας, παραδείγματος χάρη, ότι «το 30% του πληθυσμού μας στήριξε στις εκλογές» ενώ στη πραγματικότητα αυτό το 30% αφορά μόνο στο 60% του συνολικού πληθυσμού. Ταυτόχρονα τους διευκολύνει να συγκεντρώνουν με ευκολία μεγάλα ποσοστά, εφόσον πρέπει να «κερδίσουν» λιγότερους πολίτες.

Είναι επείγουσα ανάγκη η καταπολέμηση της κρίσης της μαζικής αποπολιτικοποίησης και της αποχής από τις εκλογές και ιδιαίτερα των νέων. Το κράτος οφείλει να λάβει μέτρα για να πείσει τους πολίτες να συμμετέχουν στις εκλογές και να διευκολύνει όσους έχουν δυσκολίες να προσέλθουν στην κάλπη εξαιτίας κάποιων προβλημάτων υγείας ή αναπηρίας. Το κυριότερο, όμως, θα πρέπει να διορθώσει άμεσα τα σφάλματα στην παιδεία που ανέφερα παραπάνω.

Εμείς οι νέοι, ως πολίτες, καλό είναι να έχουμε θετική στάση απέναντι στην εκλογική διαδικασία και να μην τεμπελιάζουμε να πηγαίνουμε στην κάλπη. Επίσης, θα πρέπει να αναπτύξουμε την κριτική μας ικανότητα έτσι ώστε να μην νομίζουμε ότι «επειδή είδαμε μια φορά ειδήσεις τα ξέρουμε όλα». Να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τ΄ αυτιά μας έτσι ώστε να ενημερωνόμαστε από διάφορες πηγές πριν διαμορφώσουμε συμπεράσματα για σημαντικά ζητήματα.

Γνωρίζω ότι όλα αυτά μπορούν να σας φαίνονται «ουτοπικά» ή «αδύνατα να συμβούν», όμως δεν είναι παράλογο να διαπιστώσει κανείς ότι μια δημοκρατία όπου το 40% των ψηφοφόρων απέχει είναι μία δυσλειτουργική δημοκρατία. Γι’ αυτό, έχουμε όλοι υποχρέωση να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε αυτήν την άσχημη για το έθνος και τη δημοκρατία κατάσταση, γιατί το μόνο εμπόδιο στο να αλλάξει οτιδήποτε στον κόσμο είναι η παθητική αποδοχή της άποψης ότι «τίποτα δεν αλλάζει»!