ΣΥΜΒΟΛΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ | ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 40 | MULTIMODAL TEXTS 40

Στο πλαίσιο των δημιουργικών δραστηριοτήτων στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο του «Συμβολισμού» τα μέλη του «Εργαστηρίου» ασχολήθηκαν με την παραγωγή πολυτροπικού λόγου με βάση το ερώτημα: «Κατασκευάστε μία πολυτροπική συμβολιστική σύνθεση, η οποία θα αποτελείται από εικόνα και σύντομο συνοδευτικό κείμενο. Για την εικόνα φωτογραφίστε, ζωγραφίστε ή κατασκευάστε με κολάζ ένα αντικείμενο το οποίο συμβολίζει κάτι. Για παράδειγμα ένα ανοιχτό παράθυρο είναι το σύμβολο της απόδρασης ή του δρόμου προς το μέλλον. Η φωτογραφία ή η ζωγραφιά ενός ανοιχτού παράθυρου μπορεί να συνοδεύεται από ένα σύντομο δικό σας σχετικό σχόλιο ή μερικούς στίχους από κάποιο ποίημα π.χ. «Ανοίγει το παράθυρόν μου κόσμον άγνωστον. Ελπίδας αορίστους και ευρείας αισθάνομαι» (από το ποίημα του Καβάφη «Πλησίον παραθύρου ανοιχτού»). Μπορείτε να βρείτε κι άλλα σύμβολα, όπως η βαλίτσα (σύμβολο αναχώρησης), η βροχή (σύμβολο θλίψης), η κούνια (σύμβολο αιώρησης στο κενό) κ.ά.»

"Χέρια, δεσμά της νιότης μου που ήταν να φύγει"

Πολυτροπική σύνθεση της Αγγελικής Καρατζόγλου με βάση στίχο από το ποίημα ¨Ρίμα" της συλλογής Κοχύλια / Σύννεφα του Γιώργου Σεφέρη

"Κοιτώ γύρω μου

όλα σκοτεινά

ξαφνικά εμφανίζεται μια λάμψη,

εκεί στο βάθος

μα είναι πολύ αργά

έχω χάσει ήδη τον εαυτό μου..."

Πολυτροπική σύνθεση (φωτογραφία και ποίημα) της Νάνσυ Τζιόλη

"Ίσως το φως νάναι μια νέα τυραννία. Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει"

Πολυτροπική σύνθεση της Ευαγγελίας Τσιμήτρη με βάση έναν στίχο από το ποίημα του Καβάφη "Τα παράθυρα" (1897, 1903)

Τσιμπλιάρικα τα βλέφαρα της μέρας

ένα κορίτσι κρέμεται στο παράθυρο

σαν άνθος

ενώ τριγύρω παθητικά κελαηδούνε τα πουλιά

ένα σπασμένο ποτήρι

μ’ αόρατα τα γυαλιά μες στην καρδιά

κι ένας χαρταετός ψηλά σαν επαναστατημένο

όνειρο

βγάζει φωτιές

εμείς μαζεύουμε βελόνες

όπως άλλοτε μάζευαν λουλούδια

κι η πιο μεγάλη διάπλατα

τρυπάει το κρανίο μας

Πολυτροπική σύνθεση της Κατερίνας Νταλαμπέκου με βάση το ποίημα «Μια μέρα» του Μίλτου Σαχτούρη από τη συλλογή Περίπατος (1960)

"Ίσως να ’τανε κι ωραίο, σαν ένα βιβλίο ανοιχτό, να περνούσανε οι ώρες αθόρυβα τριγυρισμένες ασφάλεια" 

Πολυτροπική σύνθεση της Αναστασίας Παπαναστασίου με βάση στίχο από το ποίημα "Το καινούριο τραγούδι" της συλλογής Εποχές του Μανόλη Αναγνωστάκη

"Αν έχει ο τάφος όνειρα, τί όνειρο να βλέπει;..."

Πολυτροπική σύνθεση της Κατερίνας Παπαναστασίου με βάση στίχο από το ποίημα ¨Ο Πνεματικός" της συλλογής Ευθύμιος Βλαχάβας του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

"Για να ζήσω σε έναν ελεύθερο ουρανό, φυλάκισα το σήμερα"

Πολυτροπική σύνθεση της Θεοδώρας Λαζάρου

Λευκή απόδραση

Μια ανάσα σιωπής.

Μια πνοή γαλήνης.

Μια λευκή σωτηρία.

Μια σωτηρία στην άβυσσο.

Χειριστικό τοπίο, μικρή απόδραση από την καθημερινότητα.

Κενό στο βάθος.

Αιωρούμαι στο πουθενά.

Ένα μαύρο φως διακρίνω στο τούνελ.

Εγκλωβισμένη στις πράξεις και στα υλικά.

Περιορισμένη σε μια ατελείωτη διαδρομή.

Θέλω να ελευθερωθώ αλλά δεν μπορώ να το κάνω.

Δεν μου άρεσε ποτέ ο εγκλωβισμός και η υποταγή.

Δεν ζητώ αλλά απαιτώ την ελευθερία μου!

Πολυτροπική σύνθεση (ποίημα και φωτογραφία) της Σταυρίνας Βάιας

Το μαραμένο ρόδι στο χιονισμένο δένδρο

Μέσα στον πάγο σαν το ρόδι

τα αισθήματά μου.

Μαραμένο ρόδι

παγωμένη όψη, όλα ψυχρά.

Το χιόνι πάνω στα κλαδιά

τοπίο χλωμό, όλα ξερά.

Ο χειμώνας έγινε μονότονος.

Μες στην καθημερινότητα

δεν αναγνωρίζω τη διαφορά.

Τα δέντρα χωρίς φύλλα γυμνά

όπως πρέπει νάναι και τα αισθήματα.

Η αλήθεια πολλούς στοιχειώνει.

Η εμπιστοσύνη χτίζεται

δεν αποκτάται μα τη θέλω.

Αν την προδώσεις θα μαραζώσει

και ίδια δεν θα είναι ποτέ ξανά.

Αν ένα ρόδι μαραζώσει

το κόκκινο θα γίνει καφέ.

Το χρώμα θα ξεθωριάσει

όπως και η εμπιστοσύνη.

Πολυτροπική σύνθεση (ποίημα και φωτογραφία) της Σταυρίνας Βάιας

Όταν το παιδί ήταν παιδί

περπατούσε κουνώντας τα χέρια του,

ήθελε το ρυάκι να είναι ποτάμι,

το ποτάμι να είναι χείμαρρος,

και αυτή η λακκούβα με νερό να είναι η θάλασσα.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,

δεν ήξερε ότι ήταν παιδί,

όλα ήταν ένα μέρος της ψυχής,

και όλες οι ψυχές ήταν μία

Πολυτροπική σύνθεση της Χριστίνας Λιόλιου με βάση το ποίημα «Τραγούδι της παιδικής ηλικίας» του Peter Handke

"Ψυχολογικός εγκλεισμός.
Άλλος ένας περιορισμός της ζωής μας.
Κλεινόμαστε στο αδειανό και σκοτεινό δωμάτιο του εαυτού μας.
Η ελπίδα όμως για το καλύτερο φωτίζει το δωμάτιο.
Ύστερα πρέπει εμείς να επιλέξουμε ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως."
Πολυτροπική σύνθεση της Πασχαλίνας Γιαννάκη 

"Σκάλα για τον ουρανό"
Πολυτροπική σύνθεση της Μαρίας Τσιανάκα

"Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα..." 
Πολυτροπική σύνθεση της Ελένης Τόκα 

Εν φθινοπωρινής νυκτός ευδία,

πλησίον παραθύρου ανοικτού,

εφ’ ώρας ολοκλήρους, εν τελεία,

ηδονική κάθημαι ησυχία.

Των φύλλων πίπτ’ η ελαφρά βροχή.

Ο στεναγμός του κόσμου του φθαρτού

εν τη φθαρτή μου φύσει αντηχεί,

αλλ’ είναι στεναγμός γλυκύς, υψούται ως ευχή.

Ανοίγει το παράθυρόν μου κόσμον

άγνωστον. Αναμνήσεων ευόσμων,

αρρήτων μοι προσφέρεται πηγή.

Επί του παραθύρου μου πτερά

κτυπώσι — φθινοπωρινά πνεύματα δροσερά

εισέρχονται και με περικυκλούσι

κι εν τη αγνή των γλώσση μοι λαλούσι. 

Ελπίδας αορίστους και ευρείας

αισθάνομαι· κι εν τη σεπτή σιγή

της πλάσεως, τα ώτα μου ακούουν μελωδίας,

ακούουν κρυσταλλίνην, μυστικήν

εκ του χορού των άστρων μουσικήν.

Πολυτροπική σύνθεση της Ηλιάνας Τζιάφα με βάση ποίημα "Πλησίον παραθύρου ανοικτού" (1896) του Κωνσταντίνου Καβάφη

Το περιβόλι με τα σιντριβάνια του στη βροχή

θα το βλέπεις μόνο από το χαμηλό παράθυρο

πίσω από το θολό τζάμι. Η κάμαρά σου

θα φωτίζεται μόνο από τη φλόγα του τζακιού

και κάποτε, στις μακρινές αστραπές θα φαίνουνται

οι ρυτίδες του μετώπου σου, παλιέ μου Φίλε.

Το περιβόλι με τα σιντριβάνια που ήταν στο χέρι σου

ρυθμός της άλλης ζωής, έξω από τα σπασμένα

μάρμαρα και τις κολόνες τις τραγικές

κι ένας χορός μέσα στις πικροδάφνες

κοντά στα καινούρια λατομεία,

ένα γυαλί θαμπό θα το ’χει κόψει από τις ώρες σου.

Δε θ’ ανασάνεις· το χώμα κι ο χυμός των δέντρων

θα ορμούν από τη μνήμη σου για να χτυπήσουν

πάνω στο τζάμι αυτό που το χτυπά η βροχή

από τον έξω κόσμο.

Πολυτροπική σύνθεση της Δήμητρας Γιάντσιου με βάση ποίημα του Γιώργου Σεφέρη από το Μυθιστόρημα (ΣΤ΄)  

"Το δένδρο της σοφίας"

Πολυτροπική σύνθεση της Σταυρίνας Βάιας