ΠΟΙΗΣΗ 3 | «ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ». ΣΕΙΡΑ: ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Τα «Ποιητικά Ημερολόγια» είναι ολιγόστιχα ποιήματα που γράφουν τα παιδιά κάθε μέρα στη διάρκεια του αναγκαστικού τους «εγκλεισμού» (από 11 Μαρτίου 2020 κ.ε.) στο σπίτι τους εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού. Έχουν τη μορφή αυτοβιογραφικής καταγραφής της συναισθηματικής τους κατάστασης.
Στη σειρά Μεταφορικός λόγος των «Ποιητικών Ημερολογίων» περιλαμβάνονται ποιήματα στα οποία κυριαρχεί η χρήση μεταφορικών φράσεων για την απόδοση συναισθηματικών καταστάσεων

Σταυρίνα Βάια. Τυχαίες συναντήσεις. Βροντού Πιερίας. 13/4/2020, ώρες 18:40-18:50 




Νάνσυ Τζιόλη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Κάθομαι στη φυλακή της ψυχής μου

και θυμάμαι αναμνήσεις χαραγμένες

με το πιο ακονισμένο μαχαίρι


Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Από το παράθυρο κοιτώ

το απέραντο γαλάζιο

και σκέφτομαι πως

με τις αναμνήσεις μου

τον ίδιο υφασμάτινο

κοιτάμε ουρανό


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Βγήκα επιτέλους από το άσπρο μου κελί

βγήκα στον έξω κόσμο

και με την πραγματικότητα

ήρθα αντιμέτωπη


Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Με ένα μαχαίρι προσπάθησα να σκοτώσω την ανάμνηση

να της δώσω τέλος να μην την ξαναθυμηθώ.

Έκρυβε στιγμές πολλές και δεν τα κατάφερα


Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Οι ψυχές μας βγήκαν βόλτα

είχαν καιρό να τα πούνε

και από τη θλίψη απέδρασα για λίγο


Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Στον καθρέφτη κοίταξα, αντίκρισα ένα σκοτάδι.

Έκλεισα τα μάτια ύστερα τα ξανάνοιξα

και είδα ένα πρόσωπο που έμοιαζε με ηλιαχτίδα


Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Ο αέρας χάιδευε τα μακριά μαλλιά μου

Τα ανέμιζε σαν ύφασμα από μαργαρίτες

Και έπαιζε ανέμελα μαζί τους





Καλλιόπη Τσιανάκα


Σάββατο 11 Απριλίου 2020

Σήμερα το βράδυ η καρδιά μου

ήταν μόνη της στο δωμάτιο

πολύ φοβισμένη





Βαγγελίτσα Τσιμήτρη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Παντού τριγύρω βαρετές καρδιές.

Μουσική.

Χάνομαι στην μελωδία της ψυχής μου

Παίζοντας σαν παιδί με καρδιά ζαχαρωτού.



Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Η νύχτα, σαγηνευτική μυρωδιά τριαντάφυλλου.

Παίζουν μαζί μου τα άστρα του ουρανού

τρέχοντας σε σύννεφα αλαφιασμένα

σαν χαμένες ευκαιρίες μοιάζουν



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Άγχος έχω σαν τον ήλιο.

Μόνη ξανά.

Εξαφανίζομαι στους δρόμους της απελπισίας

Σαν ανεύθυνο φεγγάρι.



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Παίζοντας στον κήπο της ψυχής μου

ανακαλύπτω θησαυρούς κρυμμένους.

Και αναπολώ παλιές στιγμές ξεχασμένες σε συρτάρια

που μοιάζουν με ονειρικά διαμάντια.



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Ηρεμία νιώθω στα σωθικά μου

Γαλήνιες στιγμές περνώ σε ουράνιους τόπους

Βρίσκω τον εαυτό μου

ψάχνοντας βαθιά μέσα στη διαλυμένη ψυχή.

Ξανασυναντώ το νόημα των αγγέλων.



Σάββατο 11 Απριλίου 2020

Κουράστηκε πολύ η ψυχή

να ψάχνει διαφυγές από των δακρύων την πύλη.

Ξεφεύγει και ταξιδεύει με ποιήματα αγγέλων.

Μελωδίες μαγικές την συνεπαίρνουν στα ουράνια.



Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Άγχη πολλά μοναχικά στέκουν.

Με κοιτάζουν και με απειλούν.

Τρομάζω μόνο στη σκέψη της τυφλής απογοήτευσης

Μέτρα παίρνω για τη δύστυχη συνέχεια.

  


Θεοδώρα Λαζάρου


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020
Κάθομαι στην μοναξιά μου
Πονάω, αλλά μαζεύω
τα πέταλα της καρδιάς μου.
Δυνατός ο πόνος


Τρίτη 7 Απριλίου 2020
Αγκάλιασέ με μουσική
Πλέξε μου τα μαλλιά με τα όνειρά σου
Και ας πλημμυρίζω το μαξιλάρι
με τα δάκρυά μου.
Δεν το αξίζω αυτό;


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Νιώθω αλλιώς, κάπως διαφορετική.
Σαν πεταλούδα
που της έσπασαν τα φτερά.
Έτσι είναι η ζωή
μια μικρή σταλαγματιά


Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Όνειρο ζωής η αγάπη και μια αγκαλιά
Για να ξεφύγει το σκοτάδι από τη μοναξιά.
Μια νότα ένας χτύπος της μικρής καρδιάς
Πείτε μου με βλέπετε να πονάω στα κρυφά;


Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Πλέκω τη φαντασία μου σε κόμπους.
Πάλι χάθηκα στις σκέψεις μου.
Έτσι τους ξεχνάω όλους.
Μα, δεν χωράνε οι λέξεις.


Σάββατο 11 Απριλίου 2020

Σκοτεινοί οι δρόμοι της ζωής
Μα πρέπει να φανώ δυνατή
Ήσυχη θα με αφήσουν;
Την καρδιά μου θα εκτιμήσουν;


Κυριακή 12 Απριλίου 2020
Ξαπλώνω πάλι
στον ουρανό του δωματίου μου.
Έχω τα ολόδικά μου αστέρια
να λάμπουν μόνο για εμένα.
Μα… τα έχασα
Γιατί τα ξέχασα…




Κατερίνα Νταλαμπέκου


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Η καρδιά μου με ξεσηκώνει
να τρέξω από το δωμάτιο· να ελευθερωθώ
από τις σκέψεις μου

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Η Άνοιξη με κάνει
να χορεύω ξέφρενα από χαρά
που λούζει το σώμα μου


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Μια απότομη θλίψη με πολιορκεί.
Σκοτώνει αυτή η θλίψη τις σκέψεις μου.
Το μυαλό μου έχει φύγει μακριά.
Με εγκατέλειψε

Πέμπτη 9 Απριλίου 2020
Το τελευταίο φως έσβησε. Δεν έχω ελπίδα
να πιαστώ. Όμως η χρυσή καρδιά μου
είναι πολύ δύσκολο να με αφήσει

Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Σκέψεις αισιόδοξες γέμισαν το μυαλό μου.
Το ταξίδι μου κυλούσε ευχάριστα
μέχρι που σε ένα σταυροδρόμι έπεσα
στον λάκκο με τα φίδια


Σάββατο 11 Απριλίου 2020 

Οι απανωτές αναποδιές
τα χτυπήματα της μοίρας
με προσγειώνουν βίαια
στην πραγματικότητα


Κυριακή 12 Απριλίου 2020
Θυμώνω και η καρδιά μου αντάριασε.
Παλεύω με τους δαίμονές μου
για να σταθώ όρθια
και να ξαναβγώ στην επιφάνεια

  




Πάμελα Πετάλι

Δευτέρα 6 Απριλίου 2020
Όλη μέρα κάθομαι μόνη.
Νιώθω τον κρύο άνεμο και θυμάμαι
παλιές στιγμές. Ολομόναχη.
Νιώθω κρύες στιγμές
να έρχονται καταπάνω μου
σαν τον άνεμο

Τρίτη 7 Απριλίου 2020
Ακούω μουσική στο δωμάτιο μου
ξαπλωμένη κάτω από τα σκεπάσματα
τραγουδάω σιγανά.
Ακούω τη ψυχή μου να τραγουδάει
σκεπασμένη από σιγανά τραγούδια


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020
Έχω μάθει να είμαι υπομονετική, ήρεμη και ζωντανή.
Νιώθω πλέον πως ανυπομονώ για ελευθερία.
Έχω μάθει στην ελευθερία να είμαι υπομονετική
αλλά και να μη χάνει η ψυχή τη ζωντάνια της,
απλά να περιμένει ώσπου
να μην τη πνίξει η ηρεμία.


Πέμπτη 9 Απριλίου 2020
Τα ρούχα μου κρέμονται από τη κρεμάστρα.
Τα παρατηρώ και σκέφτομαι, νιώθω νοσταλγία.
Παρατηρώ τη νοσταλγία κάθε άδειας κρεμάστρας
στις σκέψεις των ρούχων μου.


Παρασκευή 10 Απριλίου 2020
Τα μάτια μου κλείνουν. Το σώμα μου ζεστό
και το χέρι που με χαϊδεύει
ξαφνικά σταματάει. Τα μάτια μου ζεστά.
Ένα χέρι ξαφνικά κλείνει τον δρόμο μου.
Η καρδιά μου σταματάει


Σάββατο 11 Απριλίου 2020
Το παράθυρο είναι ανοιχτό. Συνεχίζω
να παρατηρώ τους ανθρώπους
που περνάνε. Δεν υπάρχουν άνθρωποι.
Το παράθυρο της καρδιάς μου είναι ανοιχτό.
Παρατηρώ τους ανθρώπους
που περνάνε από αυτή. Δεν υπάρχει ούτε ένας.


Κυριακή 12 Απριλίου 2020
Το τηλέφωνο χτυπάει, κάποιος με σκέφτεται.
Δεν ξέρω ποιος είναι. Αυτό που ξέρω
είναι η κούραση που νιώθω.
Το τηλέφωνο με κουράζει.
Κάποιος νιώθει τις σκέψεις μου. Ποιος νάναι;






Ιωάννα Ντόντη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Κάθομαι μοναχή στο δωμάτιο σκέψης μου

με την καρδιά να αναπνέει

περιμένοντας να βγω έξω

να κυλήσει ο χρόνος με τις φίλες μου.



Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Έξω αστράφτει ο ήλιος

ακόμη περιμένω στο δωμάτιο του μυαλού

στο σκοτάδι ο χρόνος κυλάει αργά.



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Η ζωή με χτυπάει πισώπλατα.

Ξαφνικά φλέγεται η επιθυμία μου

τα πράγματα ξεσηκώνονται

κι εμένα με πνίγει η σιωπή.



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Λαλεί η καρδιά μου

έξω να φτερουγίσει

το μυαλό μου καλπάζει

από ιδέες.



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Έφτασε η εποχή

που τα λουλούδια κελαηδούν

τα μάτια πλημμυρίζουν

χρώματα ουρανού.



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Γαλάζιες πεταλούδες ξεπροβάλλουν

παπαρούνες κατακόκκινες γελούν

ζωντάνεψε η φύση

από λουλούδια και χαρά.



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Κυλάει γλυκά η ώρα

όταν ο ήλιος σμίγει με τη φύση

και αφήνουν τη δροσιά τους.






Σταυρίνα Βάια


Κυριακή 5 Απριλίου 2020 
Ένα σύννεφο δακρύων κυριεύει τα μάτια μου. 
Αυτό που έμαθα, έκοψε βαθιά
με ένα γυάλινο μαχαίρι την καρδιά μου.
Την έκανε εκατομμύρια κομμάτια.
Θεέ μου γιατί σε εμένα τι έκανα;
Έμεινα με την απορία!
Τα βλέφαρα μου έκλεισαν απαλά.
Η καρδιά μου σώπασε το μυαλό
το κυριεύουν τα όνειρα.
Μα τι γίνεται;


Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Η αναμονή, ένα χτύπημα του δευτερολέπτου
με κρατά. Τώρα ήρθε το άμοιρο.
Θεέ μου βοήθησέ με!
Άγγιγμα από ωραία νεύματα στο μυαλό μου.
Άχρωμος πόνος κυριεύει το σώμα και τα μάτια μου .
Αααχχχ!


Τέταρτη 8 Απριλίου 2020 

Χτυπά το ξυπνητήρι. Ο ήχος του
διαπερνά το μυαλό μου.
Μα πού πάω;
Με καταπλακώνει ο άσπλαχνος πόνος
και η μουντή αγωνία δίχως ενδιαφέρον.
Δεν χρειάζομαι τον οίκτο σου.
Ωχ! πετάχτηκα πάλι με την καρδιά να τρέμει !
Ευτυχώς
ήταν ένας οδυνηρός εφιάλτης.



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Αδιάφορη η μέρα κοιτούσε τον ήλιο.
Ας μείνω λίγο στο κρεβάτι.
Οι χορδές της φωνής μου έτρεξαν και διέσχισαν
τον τοίχο, πηγαίνοντας
στο διπλανό δωμάτιο
της απογοητευμένης θλίψης.
Εκείνο που με γέμιζε έναν
μοναχικό πόνο και παράφρονες σκέψεις.
Μην πάει σε κακό ο νου σας.
Απλά εκεί είμαι άλλη!


Παρασκευή 10 Απριλίου 2020 

Πλησίασε η μέρα. Επικρατεί ηρεμία.
Αυτή ή ενάρετη σιωπή με μαγεύει
όλο και περισσότερο.
Αφήνω το κινητό μου στο γυάλινο γραφείο μου.
Η μουσική παίζει τα τραγούδια της.
Τα φτερωμένα πόδια μου με καθοδηγούν σε χορό.
Σήμερα έγινα φίλη με τον τοίχο.
Το μυαλό μου ταξιδεύει μακριά
στη χώρα της καλοσύνης.
Αχ πόσο θέλω να μείνω παντοτινά εδώ.
Η αγνότητα και η καθαρότητα του μυαλού
και της καρδιάς κυριαρχεί.
Ευχαριστώ.






Πασχαλίνα Γιαννάκη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Στις σκέψεις

όταν βυθίζομαι

τρέχω μακριά τους

για να ξεφύγω.


Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Πολεμώντας στο σκοτάδι

για μια πραγματική στιγμή

που θα ξαναρχίσουν

τα όνειρα να δουλεύουν.


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Η ψυχή δοσμένη

στης άνοιξης τη χάρη

χορεύει στον ρυθμό

των λουλουδιών.



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Η ζωή μας, μάς αφήνει

να πάρουμε αποφάσεις.

Οι αποφάσεις μάς καθορίζουν

τις συνέπειες που ακολουθούν.



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Μια ψυχή φωτεινή

με αγάπη λουσμένη

σίγουρα δεν κατοικεί

μέσα μου.


Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Πονάω.

Νιώθω τα βέλη

των πράξεων

να με στοιχειώνουν.


Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Μακάρι να μην ξημέρωνε

αυτή η μαύρη μέρα,

μου δημιουργεί κενό

στα βάθη της ψυχής μου.






Δήμητρα Γιάντσιου




Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Σκοτάδι παντού

Κοιτάω το υπερπέραν

Και προσπαθώ να του μιλήσω

Για να μου εξηγήσει γιατί μου συμβαίνει αυτό!



Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Τικ τοκ,

Το ρολόι δείχνει να μου μιλάει

«Πρέπει να παραδώσεις μια άσκηση μην το ξεχνάς»!



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Ονειροπολώ και,

Χορεύω στους χτύπους της καρδιάς μου

Μην με ξυπνάτε !



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


«Και οι λέξεις έχουν φλέβες,

μέσα τους κυλάει αίμα» (Γ. Ρίτσος)



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Πνιγόμουν από σκέψεις,

Ο ουρανός με βοήθησε να τις καταπολεμήσω

Πόσο αθώος φαίνεται;



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Η άνοιξη ξεσηκώνει

τις κλεισμένες ψυχές

που θέλουν να τρέχουν στα όνειρά τους.



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Τα νερά, αφήνουν την δροσιά τους

Τα πουλιά ,

Τρέχουν στου ήλιου την αγκαλιά

Η γη μυρίζει Πάσχα

από τους καρπούς της άνοιξης!







Μαλαματή Καμπούρη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Κλώνοι δέντρων

είναι η ζωή μου

τόσο πλεγμένη



Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Μέσα στο δωμάτιο της ψυχής μου

αχνοφαίνεται το φως

του φεγγαριού



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Περπατώντας το ξημέρωμα

στη βιβλιοθήκη του μυαλού μου

αναζητώντας τα αζήτητα

έκδοση του εαυτού μου


Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Ο καθρέφτης είναι η πύλη προς τον κόσμο

που οδηγεί σε διαφορετική

έκδοση του εαυτού μου



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Αλλάζω κάθε χρώμα

κάθε απόχρωση

από το γκρι της βροχής

γίνομαι το μπλε της ζωής



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Είμαι μια σταγόνα νερού

γεμάτη ελπίδα προς την ξηραμένη γη



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Περπατάω στις χορδές της κιθάρας μου

μα κάποιος αρχίζει να παίζει

και εγώ είμαι ακόμα εκεί






Αγγελική Καρατζόγλου



Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Χαρούμενη μέρα

πλημμυρισμένη φως

ξάφνου το σκοτάδι

την πνίγει



Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Ενέργεια απλώθηκε στο δωμάτιο

ενώ το απόγευμα με πήρε βόλτα



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Ο ήλιος καλωσορίζει τη ραστώνη…

και τα βιβλία περιμένουν



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Κοριτσίστικα γέλια ηχούν

που μέσα κρύβουν πόνο

και η ψυχή ουρλιάζει



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη

η μέρα κουρασμένη

και η ψυχή αναζητά διέξοδο



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Ξεκαθάρισμα συναισθημάτων

τη μέρα που ο ήλιος

χάιδευε γλυκά το δέρμα της ύπαρξης



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Ανήσυχο βράδυ

πρωί συνοδευμένο με μάτια κουρασμένα

μα η ψυχή κάνει υπομονή






Καλλιόπη Τσιανάκα


Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Σήμερα το βράδυ η καρδιά μου

ήταν μόνη της στο δωμάτιο

πολύ φοβισμένη





Έλενα Κορινιώτη


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Η ώρα δεν περνάει

και η καρδιά μου λαχτάρα

την όπερα να δει

στης ψυχής μου την σιωπή



Τρίτη 7 Απριλίου 2020 


Ανυπομονώ, ο χρόνος κυλά, κλεισμένη

στο δωμάτιο του μυαλού μου

η καρδιά μου τραγουδά

τραγούδια μοναξιάς



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Δεν μου πέρασε από τον νου

πως θα βυθιστώ μες το μυαλό

τα μαθήματα απαιτητικά

κι εγώ παλεύω με τα χαρτιά



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Αναμνήσεις γλυκιές

στο μυαλό μου τριγυρνάνε

νοσταλγώ, μες στης ψυχής μου το κενό



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Παντού μυρίζει άνοιξη

χρώματα ευχάριστα

άνθη ξεπροβάλουν

στις γωνιές των σκέψεων μου



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Ήρθε πάλι πασχάλια

όλα είναι φωτεινά

τα άνθη πλημμυρίζουν

απ΄ του ήλιου την αγκαλιά



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Τα μάτια μου φουντώνουν

όπως το μάγεμα της φύσης

τα λουλούδια γελούνε

και οι πεταλούδες

ξεσηκώνουν τις ψυχές μας






Χριστίνα Λιόλιου


Δευτέρα 6 Απριλίου 2020


Κάθομαι μέσα ξανά

Ο χρόνος δεν περνά

και η άνοιξη κυλά.



Τρίτη 7 Απριλίου 2020


Η γιαγιά έχει χρυσή καρδιά

την βλέπουμε από μακριά

με συγκίνηση βαθιά.



Τετάρτη 8 Απριλίου 2020


Κόσμος βγαίνει έξω

διψά για ευχαρίστηση.

Όμως έρχεται ο φόβος

και μένει κλεισμένος.



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020


Κούραση υπάρχει πολύ

τα μάτια κόλλησαν πάνω

σε μια οθόνη

κι εγώ στέκομαι εκεί.



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020


Έρχονται οι διακοπές

θα με φάει το στρες

γιατί καίγομαι από δουλειές



Σάββατο 11 Απριλίου 2020


Πολλές φορές

κρύβονται τα συναισθήματα

των ανθρώπων

και μετά ξεχειλίζουν



Κυριακή 12 Απριλίου 2020


Έξω βγήκα

για μια βόλτα.

Πέταξα από χαρά

και ο ήλιος έλαμπε






Αναστασία Παπαναστασίου



Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Κορονοΐε είσαι ένα όνειρο

μπορεί και εφιάλτης.




Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Έφαγα τη γη

βρω γάντια για τον κορονοϊό.




Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Αυτές τις μέρες

τρώω όλο το ψυγείο




Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Τα είδα όλα

όταν έπεσε η γλάστρα.




Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Μόνη στο δωμάτιο των ονείρων.




Σάββατο 11 Απριλίου 2020

Έψαξα στα όνειρα βαθιά




Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Έζησα ένα εφιάλτη

μέχρι να φτάσω εκεί







Κατερίνα Παπαναστασίου


Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Το κενό γεμίζει την καρδιά μου

νιώθω ότι τρέχω μαραθώνιο

με τον ιό αυτό


αλλά χωρίς τερματισμό


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

ΧΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΛΕΤΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΚΟΚΟ | COLOR PALLETES INSPIRED BY BAROQUE AND ROCOCO ART | ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 4 \ DESIGN \ ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 37 | MULTIMODAL TEXTS 37